پاسخ: گزینه 3 - با احساس اجبار او همدلی کرده و او را برای ادامه درمان آزاد میگذاریم.
پاسخ: گزینه 2 - بی درنگ با اورژانس تماس میگیریم و کمک میخواهیم.
پاسخ: گزینه 4 - با روانپزشک ارتباط برقرار میکنیم تا تغییرات را در تعامل با یکدیگر بازبینی کنیم.
پاسخ: گزینه 4 - القای حس حمایت و امنیت کنونی.
پاسخ: گزینه 3 - گوش دادن و توجه توأم با احترام به نظر وی.
پاسخ: گزینه 4 - به تدریج در او تردیدی نسبت به مادیگرایی ایجاد میشود.
پاسخ: گزینه 2 - با احترام از او میپرسیم که چه چیزی او را اذیت کرده است.
پاسخ: گزینه 1 - با مراجع مشورت میکنم تا در مورد محتوای آنچه ارسال میشود، تصمیم بگیرد.
پاسخ: گزینه 2 - احساسات جاری فرد را واقعی تلقی کرده و دلایل این ناامیدی را در وی جست و جو میکنیم.
پاسخ: گزینه 1 - ارجاع مراجع به درمانگر خانم.
پاسخ: گزینه 2 - مقابله مستقیم با مقاومت مراجع و رساندن او به بینش.
پاسخ: گزینه 3 - به موضعگیری او احترام میگذارم و به استدلالهای وی توجه میکنم.
پاسخ: گزینه 4 - تنها در صورتی که این کافه فضای آرام و درخوری داشته باشد موافقت میکنیم.
پاسخ: گزینه 2 - برجسته کردن جنبههای غیرمنطقی این احساس گناه.
پاسخ: گزینه 2 - با صراحت در مورد عدم پیشرفت صحبت شود و متخصصان دیگر و راه کارهای بدیل معرفی شوند.
پاسخ: گزینه 1 - آیا مراجع به درمان مقاومت نشان میدهد؟
پاسخ: گزینه 2 - باید از هر طریق ممکن درخواست کمک کنید.
پاسخ: گزینه 4 - فرزند دوستم را به یک متخصص با کفایت دیگر معرفی میکنم.
پاسخ: گزینه 1 - ارزیابی جامع راجع به همه شرایط موجود.
پاسخ: گزینه 3 - درمانهای بلند مدت چندمحوری.
پاسخ: گزینه 3 - از دیدن او ابراز خوشحالی کرده و تنها سالم و علیک کوتاهی میکنم.
پاسخ: گزینه 4 - در اولین جلسه ای که با مراجع برگزار میشود، در مورد این مسئله صحبت میکنیم.
پاسخ: گزینه 3 - سکوت میکنیم و اجازه میدهیم در فضای همدلانه گریه کند.
پاسخ: گزینه 2 - مراجع را با منابع حمایتی آشنا کرده و طرحها و مسیرهای ایمن را بررسی میکنیم.
پاسخ: گزینه 4 - او نباید راجع به نظام ارزشی خود تبلیغ کند.
پاسخ: گزینه 1 - باید موضوع کودکآزاری را به مراجع ذیصلاح گزارش دهد.
پاسخ: گزینه 4 - بررسی سایر تصمیمهایی که مراجع میتواند بگیرد.
پاسخ: گزینه 1 - علت علاقه نداشتن او به چیدمان اتاق را پرسیده و بررسی میکنیم.
پاسخ: گزینه 2 - ارجاع به درمانگر دیگر.
پاسخ: گزینه 1 - مسئولیت این اجرا با روانشناس یا مشاور است.
پاسخ: گزینه 3 - بعد از کسب رضایت نوجوان و با اطلاع وی، اطلاعات را در اختیار پدر میگذاریم.
پاسخ: گزینه 1 - در جلسات درمان از یک مترجم استفاده کنیم.
پاسخ: گزینه 1 - به او اجازه دیدن پروندهاش، البته بدون عکس گرفتن و فیلمبرداری میدهیم.
پاسخ: گزینه 1 - به سازمان نظام روانشناسی و مشاوره اطلاع میدهیم.
پاسخ: گزینه 1 - با احترام به او میگوییم که مکالمه تلفنیاش را قطع کند تا تمرکز جلسه حفظ شود.
پاسخ: گزینه 2 - به توصیف او گوش کنیم، درد او را تایید کنیم و فضای حمایتی برای بیان آن فراهم کنیم.
پاسخ: گزینه 4 - با مراجع همدلی کرده و دلایل عدم تمایلش به مصرف دارو را بررسی میکنیم.
پاسخ: گزینه 2 - به مراجع میگوییم اگر بخواهد میتوانیم در زمینه موضوع ضرب و شتم به او کمک کنیم.
پاسخ: گزینه 3 - با احترام، به سوالات مراجع به صورت کلی پاسخ میدهیم.
پاسخ: گزینه 1 - مورد ذکر شده را به مقام قضائی ذیصلاح یا سازمان نظام گزارش میدهیم.
پاسخ: گزینه 2 - با اجازه کتبی از قیم قانونی یا مراجع ذیصلاح به او مشاوره میدهیم.
پاسخ: گزینه 4 - بازخورد مثبت به مراجع و تعریف از نوع پوشش و لباس محلی او.
پاسخ: گزینه 2 - باعث ایجاد تضاد منافع میشود.
پاسخ: گزینه 4 - برای حفظ مرزهای مشاور و مراجع، از لمس در جریان مداخله استفاده نمیکنم.
پاسخ: گزینه 1 - به مراجع در جهت بهبودی و افزایش مهارتهای سازگاری و انعطافپذیری کمک میکنیم.
پاسخ: گزینه 2 - بابت اشتباهم عذرخواهی میکنم و روند مشاوره را ادامه میدهیم.
پاسخ: گزینه 4 - او را به یک مشاور حقوقی معرفی میکنم.
پاسخ: گزینه 2 - سریعاً قضیه را به مراجع قضایی اطلاع میدهیم.
پاسخ: گزینه 3 - با ایجاد شرایط حمایتی، امنیت روانی به مراجع میدهیم.
پاسخ: گزینه 2 - مراجع را تشویق میکنم که از مشاور قبلی شکایت کند.
پاسخ: گزینه 1 - به واحد بازرسی نظام روانشناسی و مشاوره اطلاع رسانی میکنم.
پاسخ: گزینه 3 - ایجاد احساس آرامش و امنیت در مراجع.
پاسخ: گزینه 1 - با نامه کتبی و حکم قضایی تنها خلاصهای از پرونده را در اختیار آنها قرار میدهم.